Kami'y Hindi Makata
Ito ay isang libro. Proyekto ng klaseng Sto. Domingo de Guzman '09. Ang ano mang nakasaad rito ay nakasulat rin doon. Walang Kahit na anong pagbabago ang naisagawa.
Hindi kami makata sapagkat sinubok namin ang aming angking galing at talino upang matapos at mailimbag ang librong ito. May mga TULA, KUWENTO, at SANAYSAY kaming inihanda pero hindi rin kami sigurado kung ito ay swak sa panlasa niyo. Kami'y nag-sisimula pa lamang lumakbay patungo sa hinaharap sa tulong ng aming gurong si Ginoong Richard P. Moral, Jr.
Nawa'y lubos niyong maibigan ang aming mga mumunting artikulo.
-SDDG '09
Paunang Salita
Imuklat mo ang iyong mata’t isipan sa isang munting paglalakbay……
Utak ay binubulabog ng mga kalabang hindi mo nakikita. Atake dito,atake doon, walang parteng nailigtas sa kanilang pakikihimasok. Basta ang alam natin ay ang kanilang pakay ay maipahayag ang katotohanan at maiani ang bawat emosyon na naitanim sa kalalamin ng ating puso. Sila’y mumunting bagay lamang ngunit, kapangyarihan nila’y hindi mayayanig. Katalinuha’y kanilang hatid sa puso’t isipan na kanyang binabatid.
Titik na pumipilit umaalsa sa katotohanang kaniyang inihatid. Gabay ang kamay at isipan upang mapukaw ang bawat pusong natutulog sa kabila ng lahat ng kasinungalingan na bumabalot sa kanya. Saksi ang panulat’ papel sa kabayanihang hatid ng bawat titik na naiambag.
Marami ang bumabatikos sa katotohanang naimulat ng bawat titik at salita. Ngunit, sila’y patuloy na lumalaban upang maisiwalat lang ang kung ano ba ang nararapat.
Tayo’ nakakabasa’t nakakasulat ay maswerte sa pagiging taga likha ng mga matatapang na titik na ito. Kaya’t tayo na mismo ang magpapayaman dito at maging inspirasyon sa pagmulat ng mga tinatagong katotohanan sa susunod na henerasyon.
…………………………………………………………………………….
Ngayo’y mga titik ay binigyan ng liwanag ang kadilima’y sa ating puso kaya’t naging obligasyon nating ipahayag ang kaniyang ipinahiwatig sa atin.
Tapayang ginto’y nagawa, isang simpleng koleksyon ng mga artikulo.Mga artikulo na naiambag ng mga simpleng estudyanteng minulat ng nobelang Noli Me Tangere. Hindi man gaanong makata,may sukat at tugma, at propesyonal ang gumawa, ngunit, nagpapahayag ng mas malalim na kahulugang na dapat hukayin at unawain, nagbibigay ng bagong pananaw sa mga bagay-bagay at nagbibigay ng panandaliang rebolusyon ng mga titik at manunulat sa katotohanang kanilang ipinaglalaban.
Ito’y isang kalipunan lang ng mga artikulo na ayon sa pananaw ng iba at ito’y nagbibigay ng bagong daan sa buhay,hindi lamang sa buhay ng mga manunulat, pati na rin as mga mambabasa nito na tinuturing na itong ginto na kinukunan nila ng ginto aral, mga ginto na yumayabong sa katalinuhang taglay. At isang panibagong hakbang patungo sa kinabukasang punong-puno ng katotohanan.
Friday, November 13, 2009
Ni: Cris Min Stephen Fuentes
“Buhay pa ba ang mga lahing Ibarra sa makabagong panahon?”
Ito ang katanungang gumugulo sa aking isipan habang ang librong “Noli Me Tangere” na inakda ni Dr. Jose Rizal ay nakalapag sa aking dibdiban. Hindi talaga ako mapakali kaya’t panay palit ko ng posisyon sa aking higaan. Sumagi sa aking isipan ang mga kababayang hinangaan ko sa ngayong ika-21 siglong dahil angkin nila ang mga kaugaliang ipinagmalaki ni Crisostomo Ibarra?
Crisostomo Ibarra? Bakit nga ba’t napili ko si Crisostomo Ibarra?
Si Crisostomo Ibarra, bilang isang napakahalagang karakter sa librong “Noli Me Tangere’ ay isa rin siyang parte ng ating kaugaliang Pilipino. Mga kaugalian ni Crisostomo Ibarra ay nagpatibay at nagpatatag ng dugong Pilipino. Mula sa magandang kabuhayan doon sa San Diego’y pinili niyang mangibang bansa upang matuto pa ng ibang kulturang dayuhan, makapagtapos ng pag-aaral, at mamuhay ng simple lamang. Naging mapursiging tao siya lalo na nung tinuklas niya ang nangyari sa kanyang ama kahit na alam niya na mahihirapan siya.
Tulad ni Crisostomo Ibarra’y nangibang bansa rin ang ating kababayang Pilipino. Sa ngayong ika-21 na siglo’y mga kilalang iskolar ng bayan nati’y nagpatingkad ng lahing Pilipino. Iniwan nila ang bayang sinilangan maging magaling lamang sa kanilang larangan. Mga kapatid nating mga Pilipino’y napakabukodtangi talaga. Mga ama natin ngayo’y nagsusumikap rin tulad ni Crisostomo Ibarra sa araw-araw nilang paglalayag. Sila’y nagsasaliksik ng mga magagandang trabaho upang mapalamon ang mga munting bibig ng pamilya. Maging ang mga taong nakaranas ng pagtkatalo’y may bahid ng lahing inilathala. Sa pagpupursigi nilang manalo, nakamit nila ang matamis na pagsasalo.
Nang matapos isaisip, maalala, at isaisahin ang mga taong naimplwensyahan ni Crisostomo Ibarra ay ako’y napatingala at napaisip. Kahit sino naman pala’y pwedeng magbagong buhay at tumahak ng ibang landas para sa ikabubuti ng ating inang bayan. Ipagsigawan natin ang lahing Ibarra! Sa ngayong siglo 21, lahing Ibarra ay makakamtan . kaya’t walang iwanan sa bayan ni Juan.
wow!!! magaling!!! sino ba ang sumulat nito???
ReplyDeletelove it setamate! haha
ReplyDeletebayan ni juan rockss!!!
ReplyDelete