Kami'y Hindi Makata

TAPAYANG GINTO

Ito ay isang libro. Proyekto ng klaseng Sto. Domingo de Guzman '09. Ang ano mang nakasaad rito ay nakasulat rin doon. Walang Kahit na anong pagbabago ang naisagawa.

Hindi kami makata sapagkat sinubok namin ang aming angking galing at talino upang matapos at mailimbag ang librong ito. May mga TULA, KUWENTO, at SANAYSAY kaming inihanda pero hindi rin kami sigurado kung ito ay swak sa panlasa niyo. Kami'y nag-sisimula pa lamang lumakbay patungo sa hinaharap sa tulong ng aming gurong si Ginoong Richard P. Moral, Jr.

Nawa'y lubos niyong maibigan ang aming mga mumunting artikulo.

-SDDG '09

RockYou FXText

Paunang Salita

Imuklat mo ang iyong mata’t isipan sa isang munting paglalakbay……

Utak ay binubulabog ng mga kalabang hindi mo nakikita. Atake dito,atake doon, walang parteng nailigtas sa kanilang pakikihimasok. Basta ang alam natin ay ang kanilang pakay ay maipahayag ang katotohanan at maiani ang bawat emosyon na naitanim sa kalalamin ng ating puso. Sila’y mumunting bagay lamang ngunit, kapangyarihan nila’y hindi mayayanig. Katalinuha’y kanilang hatid sa puso’t isipan na kanyang binabatid.

Titik na pumipilit umaalsa sa katotohanang kaniyang inihatid. Gabay ang kamay at isipan upang mapukaw ang bawat pusong natutulog sa kabila ng lahat ng kasinungalingan na bumabalot sa kanya. Saksi ang panulat’ papel sa kabayanihang hatid ng bawat titik na naiambag.

Marami ang bumabatikos sa katotohanang naimulat ng bawat titik at salita. Ngunit, sila’y patuloy na lumalaban upang maisiwalat lang ang kung ano ba ang nararapat.

Tayo’ nakakabasa’t nakakasulat ay maswerte sa pagiging taga likha ng mga matatapang na titik na ito. Kaya’t tayo na mismo ang magpapayaman dito at maging inspirasyon sa pagmulat ng mga tinatagong katotohanan sa susunod na henerasyon.

…………………………………………………………………………….

Ngayo’y mga titik ay binigyan ng liwanag ang kadilima’y sa ating puso kaya’t naging obligasyon nating ipahayag ang kaniyang ipinahiwatig sa atin.

Tapayang ginto’y nagawa, isang simpleng koleksyon ng mga artikulo.Mga artikulo na naiambag ng mga simpleng estudyanteng minulat ng nobelang Noli Me Tangere. Hindi man gaanong makata,may sukat at tugma, at propesyonal ang gumawa, ngunit, nagpapahayag ng mas malalim na kahulugang na dapat hukayin at unawain, nagbibigay ng bagong pananaw sa mga bagay-bagay at nagbibigay ng panandaliang rebolusyon ng mga titik at manunulat sa katotohanang kanilang ipinaglalaban.

Ito’y isang kalipunan lang ng mga artikulo na ayon sa pananaw ng iba at ito’y nagbibigay ng bagong daan sa buhay,hindi lamang sa buhay ng mga manunulat, pati na rin as mga mambabasa nito na tinuturing na itong ginto na kinukunan nila ng ginto aral, mga ginto na yumayabong sa katalinuhang taglay. At isang panibagong hakbang patungo sa kinabukasang punong-puno ng katotohanan.

Friday, November 13, 2009

Kalian ka magbabago Pilipinas?
Ni: Nichol Paolo Comidoy

“Crispin! Basilio! Nasaan na kayo?” ang madalas na bukambibig ng aking nakakatanda na kapatid habang nagsasanay para sa kanilang presentasyon sa paaralan. Tuwing sasambitin niya ang linyang ito, kaagad-agad akong nagtatanong sa kanya kung bakit hinahanap ni Sisa sina Crispin at Basilio? Kung bakit nabaliw si Sisa

Noon pa may madalas ko nang marinig ang tungkol sa nobela ni Gat. Jose Rizal ang “Noli Me Tangere” ngunit hindi ko pa lubos na alam kung ano ang nobelang ito, kung tungkol saan ba ito, at nang mabasa ko ito, ako ay napahanga sa pangunahing tauhan na si Crisostomo Ibarra dahil sa kanyang kabutihan, ang pagiging mapagkumbaba at may pananalig sa Diyos, ang kanyang katalinuhan at higit sa lahat ay ang kanyang panindigan. Kaya naman ay gusto kong tularan sa mga munting aspeto ng aking buhay. Ngunit sa tuwing maaalala ko ang mga kaugaliang ito, hindi ko maintindihan kung bakit hindi magawang gayahin ng mga Pilipino si Crisostomo.

Gabi na pala! Manonood pa ako ng tv patrol
Headlines: Sen. Manny Villar, nagdiwang ng magarbong kaarawan.
Mga Pulitiko nagdagsaan sa Las Vegas para manood ng laban ng pambansang kamao.
Nanay, pinatay ang mga anak dahil sa kahirapan
Presyo ng langis, muling tumaas.
Isang mamamahayag, inambush!

Hindi na ako nagulat sa mga balitang ito, halos araw-araw naman, pare-pareho lang mga balita, may katiwalian sa gobyerno, mga mahihirap na lalong naghihirap, mga inosenteng namamatay at ang mga pagwawaldas ng pera ng mga mayayaman. Ngunit sa lahat nito, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asang tayo ay magbago at magkakaisa tungo sa ikabubuti ng lahat.

Lagi nating tatandaan na sa mundong ito ang panlalamang sa kapwa natin ay hindi mawawala, huwag nating hayaang tapak tapakan lamang tayo, tumayo tayo sa alam nating tama, tulad ni Crisostomo Ibarra lagi nyang pinapairal ang kapantayan ng kapwa walang mayaman, makapangyarihan, mahirap at sunud sunuran lamang. Lahat tayo’y pantay pantay lahat tayo’y may talino upang paunlarin natin ang bayan. Magbabago sa iakakabuti ng ating bayan, tumulong tayo kahit na maliit na paraanlamang. Tulad ng paglulunsad ng proyekto na pagpapakain sa mga mahirap, pbahay at lalalong-lalo na ang pagtulong. Isa tayong demokratikong bansa malaya tayong ihayag an gating mga hinanain na hindi nakikita ng ating mga kababayan. Huwag nating hayaang maliitiin tayo ng mga makapangyarihan. Magkaisa tayong lahat, ayusin natin ito at paunlarin. Wala naming saysay kung tayo’y magaaway away. Pagbabago ang ating isipin. Hindi pa huli ang lahat, kumilos ka Pinoy!.

No comments:

Post a Comment