Kailangang ipunla sa kabataan ang diwa ng lubos na pagtitiwala, panatag na kalooban at pagpapahalaga sa sarili
Ni: Nomaelle Jenn Valencia



Meron tayong kasabihan na nag kabataan ang pag-asa ng bayan. Wikang binigkas at binigyan natin ng kahu;ugan. Pag-asa nga ban g bayan an gating mga kabataan? Sa paanong paraan natin sila huhubugin para maging handing pag-asa ng bayan?

Silang mga nakakatanda ang dapat gumabay sa mga kabataan upang pag-asa ng bayan ay makamtan. Dapat hubugin sa tamang landas at iahanda ang mga kanilang hinaharap. Kailangan tayo ring mga bata ay sumunod sa mga pinapayo n gating mga magulang o nakatatanda sa atin dahil may mga kasabihang “Walang ang hindi iniisip ang kapakanan ng kanyang anak” na lubos nating paniwalaan. Dapat rin tayong magsikap upang makatapos tayo n gating pag-aaral para sa gayon matulungan natin sila at tayo naman magpapanatag ng kanilang kalooban. Magtiwala tayo sa anumang kaya nating gawin, ipakita mo sa lahat na mayiba-iba tayong talento na pwedeng ipagmalaki at ibahagi sa iba. Ang mga paghihirap na dinaranas ay makakatulong rin sa atin balang araw, kaya maging panatag tayo sa ating kalooban at pag-iisip para malampasan ang mga ito. Sa kabilang dako, bilang magulang kailangang ipunla sa kanila ang diwa ng lubos na pagtitiwala, pagiging matatag at panatag na kalooban at pag-iisip at higit sa lahat ang pananaligsa sa sariling kakayahan. Ito ang kanilang mga sandata upang sila ay maging mabuti, marangal, may tiwala at paninindigan o prinsipyo kahit na ano mang unos o problema ang darating sa kanilang buhay ay hindi kaagad-agad silang susuko bagkus mananatili silang matatag at di-padadala sa kahit na anong pagsubok. Tulad sa panahon ngayon, maraming pagsubok ang dinaranas n gating bansa, pati nga ang mga mamamayan ay naaapektuhan. Mga bagyong sunod-sunod na humagupit at mga kriminiladid sa lipunan na nagiging dahilan ng pagkamatay at pagkalubog ng ating bayan. Pero bilib talaga ako sa mga Pilipino dahil kahit ganitong mga nangyayari man ang nararamdaman ay patuloy pa rin tayong nabubuhay at pilit na pinapaunlad ang Pilipinas para mas madaling makamtan ang landas patungo sa magandang hinaharap na para sa mga kabataan na binansagang “Pag-asa na bayan?”, patunayan na nga natin, para wala nang tandang pananong sa huli “n” ng bayan… di ba noh!