Kailan Kaya Makakamtan?
Ni: Vince Anoche
Ang buhay ay parang isang ulam, minsan masarap, minsan hindi. Parang tinola, ito’y masarap kung maganda ang pagkakaluto nito at kung minsa’y hindi naman gaano kasarap kapag ito’y kulang sa timpla o sarsa.
Ang aking naihayag ay isa lamang sa mga halimbawa ng aking pagkukumpara sa buhay, ‘di lang noon at ganun din sa kasalukuyan. Dati, ang buhay ay parang walang silbi, pagtrato sa bawat isa’y hindi pantay-pantay, lalong-lalo na sa mga babae na ginagawang laruan na pagkatapos pagsawaan ay pababayaan lang mamatay o itatapon na parang walang sinasayang na buhay.
Subalit, ito ay maari paring magbago kung ang pagtrato lang natin sa bawat isa ay pantay-pantay, walang mahirap, walang mayaman. Kung pahahalagahan lang natin ito, wala nang mangyayaring di-kanaisnais na maaring kumitil sa ating buhay, pero kahit minsan ay nangyayari rin ang lahat ng mga sinasabi ko sa totoong buhay. Katulad ng iyong matalik na kaibigan. Itinuturing mo siyang parang tunay na kapatid mo na, ngunit hindi mo maiiwasang may pagkakataong siya mismo ang babaliktad sa’yo.
Minsan sa aking buhay ay nadama ko ito. Mga sakit at poot na nabuo sa aking puso’t isipan. Ngunit, aking pinairal pa rin ang pagiging mapagkumbaba dahil kapag idinaan ko sa init ng ulo ay wala rin namang patutunguhan. At kapag ako nama’y maghihiganti ay parang wala na rin akong pinagkaiba sa kanya.
Ngayo’y wala na akong pwedeng gawin kundi ipagdasal siya sa poong maykapal na sana’y magbago siya, maimulat ang mga mata niyang natutulog at pinapalampas ang bawat kasamaan na ginagawa niya. Alam kong walang taong perpekto at nagkakamali rin kung minsan pero may pag-asa pa rin na magbago ang bawat tao kung ito’y kanilang gugustuhin. Katulad ng iyong pamilya na laging nariyan kung tayo’y nalulumbay at naging sandalan tuwing ipinapalabas natin ang bigat ng ating puso. Lalong-lalo na ang Panginoon na ating gabay sa pagtahak ng bawat daan sa buhay. Huwag natin silang kalimutan, na naging bahagi ng ating buhay at ibinigay sa atin ang bahagi ng kanilang sarili upang mabuo ang ating pagkatao.
Kami'y Hindi Makata
TAPAYANG GINTO
Ito ay isang libro. Proyekto ng klaseng Sto. Domingo de Guzman '09. Ang ano mang nakasaad rito ay nakasulat rin doon. Walang Kahit na anong pagbabago ang naisagawa.
Hindi kami makata sapagkat sinubok namin ang aming angking galing at talino upang matapos at mailimbag ang librong ito. May mga TULA, KUWENTO, at SANAYSAY kaming inihanda pero hindi rin kami sigurado kung ito ay swak sa panlasa niyo. Kami'y nag-sisimula pa lamang lumakbay patungo sa hinaharap sa tulong ng aming gurong si Ginoong Richard P. Moral, Jr.
Nawa'y lubos niyong maibigan ang aming mga mumunting artikulo.
-SDDG '09
Ito ay isang libro. Proyekto ng klaseng Sto. Domingo de Guzman '09. Ang ano mang nakasaad rito ay nakasulat rin doon. Walang Kahit na anong pagbabago ang naisagawa.
Hindi kami makata sapagkat sinubok namin ang aming angking galing at talino upang matapos at mailimbag ang librong ito. May mga TULA, KUWENTO, at SANAYSAY kaming inihanda pero hindi rin kami sigurado kung ito ay swak sa panlasa niyo. Kami'y nag-sisimula pa lamang lumakbay patungo sa hinaharap sa tulong ng aming gurong si Ginoong Richard P. Moral, Jr.
Nawa'y lubos niyong maibigan ang aming mga mumunting artikulo.
-SDDG '09
Paunang Salita
Imuklat mo ang iyong mata’t isipan sa isang munting paglalakbay……
Utak ay binubulabog ng mga kalabang hindi mo nakikita. Atake dito,atake doon, walang parteng nailigtas sa kanilang pakikihimasok. Basta ang alam natin ay ang kanilang pakay ay maipahayag ang katotohanan at maiani ang bawat emosyon na naitanim sa kalalamin ng ating puso. Sila’y mumunting bagay lamang ngunit, kapangyarihan nila’y hindi mayayanig. Katalinuha’y kanilang hatid sa puso’t isipan na kanyang binabatid.
Titik na pumipilit umaalsa sa katotohanang kaniyang inihatid. Gabay ang kamay at isipan upang mapukaw ang bawat pusong natutulog sa kabila ng lahat ng kasinungalingan na bumabalot sa kanya. Saksi ang panulat’ papel sa kabayanihang hatid ng bawat titik na naiambag.
Marami ang bumabatikos sa katotohanang naimulat ng bawat titik at salita. Ngunit, sila’y patuloy na lumalaban upang maisiwalat lang ang kung ano ba ang nararapat.
Tayo’ nakakabasa’t nakakasulat ay maswerte sa pagiging taga likha ng mga matatapang na titik na ito. Kaya’t tayo na mismo ang magpapayaman dito at maging inspirasyon sa pagmulat ng mga tinatagong katotohanan sa susunod na henerasyon.
…………………………………………………………………………….
Ngayo’y mga titik ay binigyan ng liwanag ang kadilima’y sa ating puso kaya’t naging obligasyon nating ipahayag ang kaniyang ipinahiwatig sa atin.
Tapayang ginto’y nagawa, isang simpleng koleksyon ng mga artikulo.Mga artikulo na naiambag ng mga simpleng estudyanteng minulat ng nobelang Noli Me Tangere. Hindi man gaanong makata,may sukat at tugma, at propesyonal ang gumawa, ngunit, nagpapahayag ng mas malalim na kahulugang na dapat hukayin at unawain, nagbibigay ng bagong pananaw sa mga bagay-bagay at nagbibigay ng panandaliang rebolusyon ng mga titik at manunulat sa katotohanang kanilang ipinaglalaban.
Ito’y isang kalipunan lang ng mga artikulo na ayon sa pananaw ng iba at ito’y nagbibigay ng bagong daan sa buhay,hindi lamang sa buhay ng mga manunulat, pati na rin as mga mambabasa nito na tinuturing na itong ginto na kinukunan nila ng ginto aral, mga ginto na yumayabong sa katalinuhang taglay. At isang panibagong hakbang patungo sa kinabukasang punong-puno ng katotohanan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment